توبه عبدفرّار

توبھ عبدفرّار

می گویند عبد فرّارازآن چاقوکش ھای نجف بود. کسی بود کھ سی چھل تا نوچھ ھم داشت.اینھا در خیابان ھا راه می افتادند و کسی جرأت نداشت بگوید آقا،بالای چشم  شما ابروست! مرحوم قاضی (آن آیة اللهی که نفس عجیبی داشت)درصحن امام علی نشسته بود ، عبد فرّار آمد و دید مرحوم قاضی نگاهش می کند. گفت : چرا نگاه می کنی ؟ فرمود : چطورمگر؟ گفت می دونی من کیم ؟ فرمود: که هستی ؟ گفت: من عبد فرّارم ، کسی که نامش به تن لرزه می اندازد! چگونه مرا نشناختی؟  آقا هم یک نگاهی کرد و فرمود:   " افروت من الله او ‌ٚٚٚٚمن ‌ٚٚٚرٛسوله"   ازخدا فرار کردی یا از پیغمبر خدا؟ این کلام وقتی از زبان صاحب نفس درآمد ، پتکی برجان عبد فرّار زد. آن انسان این چنین به فکر فرو رفت و با خود گفت: عبدفرّار!  "افروت من الله اومن رسوله" ؟ازچه کسی فرار کردی ؟ دو سه بار این مطلب را   تکرار کرد ،حالش منقلب شد و به خانه برگشت ، فردا بعد از درس،مرحوم قاضی فرمود: یکی از اولیاء الهی از دار دنیا رفت ، بیایید تشییع جنازه او برویم! درکوچه ها ی نجف به دنبال آقا حرکت کردند ، ازاین کوچه به آن کوچه تا کنارخانه عبد رسیدند. گفت: دربزنید! گفتند: آقا این جا خانه عبد فرّار است ، همان چاقوکش معروف! فرمود:آری تا دیروز عبد فرّار بود! امّا دیشب از اولیاء الله شد! در را     کوبیدند ، زنی بیرون آمد ، دیدند سیاه پوشیده. گفتند: خانم چرا سیاه پوشیدی؟ گفت: دیروز عبد فرّار از منزل خارج شد. نمی دانم چه شد که چندلحظه بعد به خانه برگشت و حالش منقلب بود به داخل اتاق رفت و در را بست و این عبارت رامرتب تکرار می کرد "افروت من الله ورسوله"؟ وناله می کرد. موقع ظهر خواستم برای او نهار ببرم گفت: نمی خورم. موقع شب برایش شام بردم باز امتناع کرد و همان جمله را تکرارمی کرد ، تا اینکه درنیمه های شب ، صدا آرام آرام خاموش شد.
"ان الله کان ‌ٚٚٚٚٚٚعلیکم  ‌ٚٚٚٚٚٚرقیبا" خدا متوجّه توست آی بشربیچاره! عمری اومراقب توبود، آیا تو نمی خواهی یک لحظه مراقب خود باشی؟

لیست کل یادداشت های این وبلاگ

توبه عبدفرّار
[عناوین آرشیوشده]